سهولت های مذهبی در محل کار
دین یا عقیده چیست؟
- دین یا عقیده به طور گسترده تعریف می شود و شامل مراسم، اعمال و اعتقاد است. عقیده یا باور مذهبی شامل آن دسته از باورهای صادقانه و معنادار است که در زندگی آن فرد جایگاهی موازی با خدا در دین سنتی اشغال می کند. تبعیض در استخدام بر اساس عقیده یا مذهب، نقض RCW 49.60 و عنوان هفتم قانون حقوق مدنی سال 1964 است. همچنین، عدم همکاری لازم برای یک کارمند در خصوص ادای امور دینی و مذهبی از جانب کارفرما نقض قانون پنداشته میشود.
دین یا عقیده چیست؟
- وزارت کار ایالات متحده:
- سهولت مذهبی عبارت است از هر گونه سازگاری با محیط کاری که به کارمند یا متقاضی اجازه می دهد تا به امورات دینی خود عمل کند. نیاز داشتن سهولت مذهبی ممکن است زمانی ایجاد شود که اعتقادات مذهبی، آداب و رسوم یا اعمال یک فرد با یک وظیفه یا نیازمندی مشخص یک بست و یا هم با یک پروسه درخواستی (برای وظیفه) در تضاد باشد.
- مناطق تحت پوشش اقامتگاه مذهبی: لباس مذهبی، تعطیلات، نماز/عبادت، بیان، محدودیت های غذایی، برنامه درسی، و آموزش.
مکان های مذهبی در محل کار:
دو نوع سهولت مذهبی/عقیدتی
- معافیت از یک قانون کار یا معیار نظافت. اینها ممکن است شامل نوع مشخص پوشاندن سر، لباس مذهبی (مانند عرقچین یهودیان یا چادر مسلمانان)، یا پوشیدن نوع مشخص موی یا موهای صورت باشد. این همچنین می تواند شامل رعایت منع شرعی از پوشیدن برخی لباس ها (مانند پتلون یا دامن کوتاه) توسط کارمند باشد.
- تغییرات در تقسیم اوقات کاری برای تطبیق حضور در مراسم عبادت یا خدمات یا حذف یک مشکل ایمنی که شامل مواردی مانند تبدیلی به بست دیگری (تعویض)، تغییر شیفت، تعویض داوطلبانه شیفت، و اصلاح پالیسی ها یا شیوه های محل کار میشود.
- در صورتیکه تقاضا برای همکاری در خصوص اعمال عقاید مذهبی با عث بروز مشکلات بی مورد مادی میگردد، کارفرما مکلف به ارائه پاسخ مثبت به آن نیست. یک مشکل بی مورد، زمانی بروز مینماید که یک تقاضا برای سهولت مذهبی مصونیت دیگر کارمندان را به خطر بی اندازد یا هزینه یی را به بار بیاورد که بالای بقیه کارمندان تاثیر منفی میگذارد، یا با عث نقض توافق نامه دسته جمعی کارمندان گردد.
نحوه درخواست سهولت مذهبی در محل کار:
- برای دریافت تسهیلات معقول از یک کارفرما، کارمند باید اعتقاد مذهبی داشته باشد و کارفرما را در مورد موجودیت تضاد این باور مذهبی با قانون محل کار مطلع کند.
- بعد از صدور ابلاغیه، کارفرما و کارمند باید وارد یک پروسه تعاملی برای یافتن یک راه حل معقول شوند. کارفرما و کارمند می توانند این کار را از طریق ارتباط شفاهی و گفتگو انجام دهند، اما کارمند می تواند به طور رسمی از طریق نامه تقاضای همکاری خاص از کارفرما نماید. نامه تقاضای همکاری خاص حاوی تقاضای کتبی کارمند، عمل مشخص مذهبی یا عقیدتی خاص که در خصوص اجرا آن نیاز به همکاری خاص میباشد، و تسهیلات پیشنهادی که تضاد بین عمل مذهبی و نیازمندی های وظیفوی یا پالیسی های محل کار را برطرف می کند ارائه می کند.
- مکاتب نمونه: